czwartek, 29 maja 2014

100. rocznica katastrofy "Empress of Ireland" ― kanadyjskiego "Titanica"

29 maja 1914 roku o drugiej godzinie w nocy zatonął kanadyjski tranasatlantyk RMS Empress of Ireland. Zgineło 1012 osób. W tym 840 pasażerów, czyli więcej niż na Titanicu.



Statek Empress of Ireland został zbudowany w 1906 roku. Cieszył się dobrą opinią wśród pasażerów. 28 maja 1914 roku o godzinie 16:30 wyruszył z Quebecu w swój kolejny atlantycki resjs do Liverpoolu. Na pokładzie miał 1477 osób, zabierał 1100 ton drobnicy, 2600 ton węgla oraz 252 sztaby srebra o wartości miliona dolarów oraz pocztę z Montrealu i Quebecu.

Statek miał trzy klasy pasażerskie. W pierwszej było 87 pasażerów, wśród nich słynny aktor Lavrence Irving z żoną aktorką Mabel Hackney, angielski podróżnik sir Seton Karr i inni [link]. W drugiej klasie przebywało 253 osoby. Była tam orkiestra Armii Zbawienia licząca 170 osób udająca się na Kongres do Liverpoolu. W trzeciej klasie podróżowało 717 ludzi, przebywało tam 300 pracowników fabryki Forda w Detroit.

Kapitanem statku był Henryk George Kendall. Miał bogate doświadczenie w pracy na morzu, od maja był kapitanem na Empress of Ireland.

Wśród załogi był palacz William Clark. Co takiego niezwykłego jest w tym fakcie? To jest niezwykłe, że był on również palaczem na RMS Titanic. Tamta katastrofa przyczyniła się do jego uratowania. Jak usłyszał znajomy dźwięk rozrywanego metalu, natychmiast pobiegł do drabiny i szybko wydostał się na pokład. Podobno później zaciągnął się na Lusitanię, która została storpedowana w czasie I wojny światowej i też przeżył jej katastrofę. To nie jest pewne. Ponieważ marynarze są przesądni, a ktoś przeżywa dwie katastrofy, to nie miał szans na zatrudnienie na następnym statku. Dlatego podał podobno fałszywe nazwisko.

Empress of Ireland był dużym liniowcem o długości 167 metrów, szerokości 20 metrów, masie 26715 ton rozwijał prędkość do 20 węzłów. Miał 7 pokładów.

RMS Empress of Ireland

Empress of Ireland płynął po rzece św. Wawrzyńca. O godzinie 1:20 wysiadł pilot, statek był w zatoce św. Wawrzyńca, kierował się w stronę oceanu. Kapitan był na mostku, w oddali (6 kilometrów) widział statek, więc zmienił kurs. Napłynęło bardzo gęste pasmo mgły. Kapitan zastopował maszyny. Za chwilę z mgły wynurzył się w odległości 100 metrów od prawej burty statek. Natychmiast padł rozkaz cała naprzód, ale było już za późno. Specjalnie wzmacniany dziób do pływania w lodach wbił się w prawą burtę Empress of Ireland na pięć metrów. Kapitan krzyknął w kierunku obcego statku, aby nie odchodzili, jednak go nie posłuchano. W burcie Empress of Ireland ziała ogromna dziura, przez którą wlewały się setki ton wody. Kapitan chciał wyrzucić statek na brzeg, ale okazało się to niemożliwe, bowiem woda zalewała maszynownię.


Filmik przedstawiający zderzenie RMS Empress of Ireland z SS Storstad


SS Storstad po zderzeniu

Statkiem, który zderzył się z Empress of Ireland był norweski parowiec SS Storstad. Długości 135 metrów, szerokości 17,5 metra, rozwijający prędkość 10 wezłów. Miał dostarczyć 10400 ton węgla do Montrealu. Statek został wzmocniony wzdłużnymi stalowymi belkami (zgodnie z zasadą Isherwooda).

Kapitan Empress of Ireland zarządził wyprowadzenie pasażerów na pokład. Najpierw kobiety i dzieci. Nakazał wysłanie sygnału SOS, który został wyslany tylko raz, bowiem woda zalała pomieszczenie radiotelegrafisty. Ten sygnał dotarł do stacji na lądzie i zaraz wyruszyły dwa statki na pomoc.

Empress of Ireland była wyposażona w 20 łodzi ratunkowych, które mogły pomieścić 940 osób, 20 dodatkowych łodzi składanych (Englehardta), co dawało łączną pojemność dla 1860 osób. Było 2100 kamizelek ratunkowych, z których 150 zostały zaprojektowane specjalnie dla dzieci oraz 24 boje. Statek posiadał certyfikat z Izby Handlu Liverpool z dnia 20 lutego 1914 roku, która upoważniał go do przewozu 1860 ludzi.  Posiadał łączność bezprzewodową (Marconi) oraz system wykrywania podwodnych przeszkód.

Kapitan nakazał spuszczenie szalup. Tylko sześć udało się opuścić. Silny przechył statku uniemożliwił dalsze działania. Na statku Storstad usłyszano wołania o pomoc i wysłano cztery szalupy. Na przwróconym statku byli ludzie, jednak nie za długo. Statek szybko nabierał wody. Od zderzenia do zatonięcia upłynęło 14 minut.

Na Empress of Ireland było 1477 osób. Zginęło 1012 ludzi, w tym 840 pasażerów. Uratowano 465 osoby. Najtragiczniejsze było to, że płynęło 138 dzieci, z nich uratowano tylko czworo.

Dnia 16.06.1914 roku zaczęła pracę Komisja śledcza do zbadania przyczyn katastrofy pod przewodnictwem lorda Merseya, komisarza do spraw katastrof morskich. Praca komisji była trudna, bowiem nie było zapisów z dzienników pokładowych, a zeznania były sprzeczne. Uznano winnym pomocnika kapitana SS Storstad, który był wtedy na mostku.

Komisja śledcza

Zapytano Williama Clarka, która jego zdaniem była gorsza z dwóch katastrof: Empress of Irealand czy Titanica? Odpowiedział on, że gorsza była katstrofa Titanica. Straszne było to czekanie…

Empress of Ireland dalej pochłaniał ofiary. Chciano wydobyć sztaby srebra, nie udało się i nurkowie zostali tam na zawsze. Ogołem straciło życie sześć osób penetrujących wrak.

Bardzo dobra strona o RMS Empress of Ireland [link]
Strona autora książki o RMS Empress of Irealand [link]

Pozycja wraku Empress of Ireland

Pomnik na Pointe-au-Père

Aktualizacja: 18.11.2015 r. Natrafiłam na bardzo ciekawą infografikę o Empress of Ireland [link]. Poniżej jej miniaturka.


środa, 7 maja 2014

Zdjęcia, obrazy, dokumenty "RMS Titanic"

Postanowiłam zebrać jednym miejscu wszystkie zdjęcia, obrazy, dokumenty jakie są w Wikipedii pod hasłem RMS Titanic. Strona przedstawiona w danym języku nie musi mieć takich samych obrazów jakie posiada w innym języku. Niektóre ze zdjęć przedstawiają siostrzany statek, czyli RMS Olympic, ponieważ nie ma oryginalnych zdjęć z Titanica. Takim przykładem może być Wielka Klatka Schodowa pierwszej klasy. Ponieważ na niektorych stronach zaznacza się, że są to zdjęcia z Olympica, a na innych tego nie robią postanowiłam tutaj nie umieszczać takich napisów.

Titanic w Sothampton

Titanic w Queenstown, obecnie Cobh

Titanic po zwodowaniu 31 maja 1911 roku

Robotnicy opuszczają stocznię Harland&Wolff w Belfaście, z tyłu widać Titanic

Trzy śruby. Po lewej i prawej stronie napędzane silnikiem tłokowym, w środku śruba napędzana turbiną

Po lewej stronie Olympic, po prawej Titanic

Transport komina

Titanic wypływa z Southampton

Titanic wychodzi z Belfastu

Titanic w stoczni Harland&Wolff

Titanic opuszcza Belfast

Titanic w trakcie montażu

Titanic w trakcie montażu

Model statku, rufa

Model statku, łodzie ratunkowe


Titanic w Sothampton, 10 kwietnia, chwilę przed wypłynięciem

Model statku z czekolady

Titanic w Southampton, przed godziną 12:00

Model statku, łodzie ratunkowe

Statki RMS Oceanic i SS New York po lewej,
po prawej Titanic. Po niedoszłej  kolizji z SS New York w Sothampton.

Śruba silnika tłokowego, w tyle śruba turbiny

Załadunek statku w Suthampton

Prace montażowe na statku

Dziób wraku

Titanic mija statek New York

Titanic w Queenstown, obecnie Cobh

Ster statku, po lewej stronie sruba napędu tłokowego, w środku śruba napędu turbinowego

Titanic po zwodowaniu

Titanic przed rejsem

Wielka klatka schodowa pierwszej klasy

Wielka klatka schodowa pierwszej klasy

Wielka klatka schodowa pierwszej klasy

Kabina pierwszej klasy (B-21)

Kabina pierwszej klay (B-58)

Kabina trzeciej klasy

Gimnazjum, czyli sala cwiczeń

Mostek na statku

Pokład szalupowy

Czytelnia

Promenada na statku (pokład A)

Pomieszczenie radiooperatora

Sala jadalna pierwszej klasy

Czytelnia

Sala jadalna drugiej klasy

Palarnia

Kawiarnia paryska

Recepcja pierwszej klasy

Kabina pierwszej klasy (B-59)

Gimnazjum, czyli sala cwiczeń (koloryzacja)

Pomieszczenie radiotelegrafistów

Weranda w kawiarni

Kapitan ― Edward John Smith †

Kapitan ― Edward John Smith †

Kapitan ― Edward John Smith †

Kapitan ― Edward John Smith †

Starszy oficer ― Henry Tingle Wilde †

Pierwszy oficer ― William McMaster Murdoch †

Drugi oficer ― Charles Herbert Lightoller

Czwarty oficer ― Joseph Groves Boxhal

Piąty oficer ― Harold Godfrey Love

Szósty oficer ― James Paul Moody † 


 Trzeci oficer Herbert ― John Pitman oraz drugi oficer ― Charles Lightoller

John George "Jack" Phillips † ― starszy radiooperator  
Edgar Selwyn ― amerykański producent i reżyser, nie popłynął w rejs

Właściciel Titanica ― John Pierpont Morgan nie popłynął w rejs z powodu choroby.
Do Morgana należał International Mercantile Marine Company (IMMC),
a do niego należała White Star Line.

Archibald Willingham Butt ― amerykański dziennikarz
i major Armii Stanów Zjednoczonych, doradca przydenta Tafta  †

Benjamin Guggenheimm ― amerykański biznesmen
i spadkobierca przemysłowej rodziny Guggenhaimm † 

Millvina Dean po prawej z bratem

Dorothy Gibson ― aktorka, wystąpiła w pierwszej
ekranizacji o Titanicu w 1912 roku

Frederick Fleet ― obserwator na
bocianim gnieździe w noc katastrofy

George Dunton Widener
amerykański biznesmen †

Henry Clay Frick ― amerykański przemysłowiec,
 finansista i mecenas sztuki zrezygnował z
rejsu ze względu na wypadek żony

Jan Jakub Astor IV † z żoną Madeleine

Jan Jakub Astor IV † ― amerykański przedsiębiorca,
najbogatszy pasażer 

Lucy Christiana, Lady Duff-Gordon

William James Pirrie (1. wicehrabia Pirrie) i Joseph Bruce Ismay
wizytują budowę statku. Pierwszy jest szefem stoczni Harland&Wolff,
drugi armatora White Star Line 

Millvina Dean ― najdłużej żyjąca pasażerka Titanica

Milton Snavely Hershey ― amerykański cukiernik,
filantrop zrezygnował z rejsu statkiem z powodu choroby żony

Margaret Brown ― przewodnicząca Komitetu Rozbitków
 wręcza srebrny puchar kapitanowi Carphatii ― Arthurowi Henry'emu Rostron


Margaret Tobin Brown ― znana później jako niezatapialna Molly Brown

Stanley Lord ― kapitan SS Californian 

Theodore Herman Albert Dreiser ― amerykański pisarz
i dziennikarz, zrezygnował z rejsu z polecenia swojego
wydawcy

Konstruktor Titanica ― Thomas Andrews †

Konstruktor Titanica ― Thomas Andrews †

Thomas Henry Ismay ― założyciel White Star Line,
ojciec Josepha Bruce'a Ismaya 

Orkiestra Titanica †. Od lewego górnego rogu
(zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara):
 George Krins, altówka;
kapelmistrz i pierwszy skrzypek Wallace  Hartley;
 Roger Birox, wiolonczela;
  J.W.Woodward, wiolonczela;
 John Law Hume, drugie skrzypce;
 Fred Clark, wiolonczela;
 Theodore Brailey, fortepian;
 w śodku Percy C. Taylor, fortepian.  


Orkiestra Titanica †. W środku kapelmistrz
i pierwszy skrzypek Wallace Hartley.
 Od lewego górnego rogu
(zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara):
 Fred Clark, wiolonczela;
 Percy C. Taylor, fortepian;
 Theodore Brailey, fortepian;
 J.W.Woodward, wiolonczela;
 John Law Hume, drugie skrzypce;
 George Krins, altówka.

Młodszy telegrafista Harold Bride znoszony z Carphatii w Nowym Jorku

Violet Constance Jessop ― angielska stewardesa.  Pracowała
na parowych statkach transatlantyckich:
 Olympic, Titanic i Britannic należących do White Star Line.

William Thomas Stead  † ― angielski dziennikarz,
pisarz Science Fiction, pacyfista i spirytysta

William James Pirrie (1. wicehrabia Pirrie) ― szef
stoczni  Harland&Wolff w Belfaście

Statek, który uratował rozbitków ― RMS Carpathia z konkurencyjnej linii Cunard

Szlupa D dopływa do Carpthatii 

Po prawej stronie szalupa nr 14, kierował nią Harold Lowe,
ona jedyna zawrociła po rozbitków

Marynarze ze statku CS Mackay-Bennett holują szalupę B


Na pokładzie Carpathii

RMS Carpathia 

SS Californian 

W Nowym Jorku ludzie czekają na wiadomości o Titanicu

Szalupa nr 12 wciągana jest na pokład Carpathii

Kablowiec CS Mackay-Bennett wyruszył jako pierwszy na poszukiwanie ciał

RMS Carpathia

Szalupy ratunkowe z Titanica w Nowym Jorku

Zdjęcie góry lodowej ze smugami czerwonej farby
zrobione przez głównego stewarda niemieckiego oceanicznego
liniowca SS Prinz Adalbert

Rozbitkowie z Titanica na pokładzie Carpathii

Złe wieści w Londynie

Wyławianie ciał ― szalupa z CS Mackay-Bennett

Góra lodowa ze smugą czerwonej farby. Zdjęcie zrobione przez kapitana kablowca  Minia

Szalupa ratunkowa nr 6


Zdjęcie góry lodowej zrobione zostało zrobione przez
kapitana SS Etonian 12 kwietnia 1912 roku. Dwóch
członków załogi potwierdziło, że identyczna uderzyła w Titanica.

Dzwon okretowy z Titanica, to w niego uderzyl Fred Fleet,
kiedy zobaczyl górę lodową

Zegarek któregoś z pasażerów, zatrzymał się na godz. 2:28

Kamizelka ratunkowa

Lalka (zdjęcie z wraku) 

Wrak statku

Wrak statku




Co robią ze stalą te okropne bakterie?

Pomnik kapitana Smitha w Beacon Park Lichfield, Staffordshire, Anglia


Pomnik ku czci mężczyzn, którzy oddali swoje życie,
aby ocalić kobiety i dzieci w katastrofie Titanica (Waszyngton) 

Pomnik ku czci mężczyzn, którzy oddali swoje życie,
aby ocalić kobiety i dzieci w katastrofie Titanica (Waszyngton) 

Cmentarz w Halifaxie, tutaj pochowano wydobytych z morza

Pomnik pamięci techników i inżynierów z Titanica w Southampton

Titanic Memorial, Belfast

Pomnik pamięci Orkiestry z RMS Titanic w Southampton

Tablica na pomniku pamięci Orkiestry z RMS Titanic w Southampton


Pomnik pamięci techników i inżynierów z Titanica

Pomnik pamięci techników i inżynierów z Titanica

Titanic Memorial, Belfast

Titanic Memorial, Belfast

Patrol lodowy nad górą lodową

Góra lodowa w pobliżu Nowej Funlandii (2002 r.)

Titanic Belfast — muzeum Titanica w Belfaście (Irlandia Północna)
otwarte 31 marca 2012 r.

Titanic Belfast

Obrazy, dokumenty, rysunki



































Rozmieszczenie łodzi ratunkowych




Oryginalny plan




Grodzie wodoszczelne